Mysterious Love: A New Adult Billionaire Romance (21 page)

BONUS Dutch

Hoofdstuk 1 - Something About Me

Voor zover ik me kan herinneren, mijn jeugd dromen over mannen en relaties werden geruïneerd. Ik had de typische droom van elke jonge meisje dat Prince Charming uiteindelijk zou langs komen en verlos mij. Dan zou een volmaakt vervullende happy end net om de hoek zijn, op me te wachten met al zijn wonderen. Heeft een van deze ooit gebeuren? Of, had Assepoester de intentie van de echtscheiding achteraf alleen maar om de helft van zijn rijkdom te nemen en te kopen vijftig nieuwe paar schoenen en een halve liter ijs? Heeft ze gewoon slikken haar echte gevoelens terwijl sprookje schrijvers negeerden de vreselijke waarheid over relaties? Is elke zes jaar oud meisje aan de hand? Of moet ik gewoon kopen in een soort van hoop, valse of niet?

Vanaf mijn eerste relaties als kind naar degene die ik had als een volwassen, stiekem hoopte ik dat de zoektocht voorbij was en dat ik kon iemand om lief te hebben en te beschermen me onvoorwaardelijk te krijgen. En zoals ik viel in liefde voor de eerste keer, heb ik al mijn emoties en het vertrouwen in die ene persoon. Maar de eerste niet noodzakelijkerwijs laatste nu is het?

Het is gemakkelijk om een moment van vreugde krijgen en zweren het is echte liefde.Houden dat de liefde is het echte probleem. Als je heel ongelukkig, zoals ik ben, dan kunt u uw volwassen jaren te bereiken, zonder zelfs maar te weten waar uw liefde leven gaat. Het grappige is dat ik van plan het grootste deel van mijn leven zoals iedereen doet - naar de universiteit, krijgt de baan die ik wilde, werk mijn kont af, het plan van de occasionele reis, en leef het leven gelukkig en voldaan. Maar wanneer komt de liefde mee te gaan en wanneer weet ik het eigenlijk echt?

Mijn liefde leven is nooit iets unordinary gehad. Het was niet tot mijn vijfentwintigste verjaardag toen ik mijn eerste intieme ervaring. Ik heb niet Fawn over hem, noch had ik geweten hem voorafgaand aan deze dag. Het was vijf uur relatie. Hij was dronken, ik werd verspild en de kamer boven was leeg. Dat was het spectaculaire begin van mijn liefdesleven.

Oke dan, de schuld van de alcohol. Blame vrije wil! Schuld van alles, behalve de liefde. Op die leeftijd, dansen met die kerel, drinken met hem en het krijgen van de moed om te verkennen deze nieuwe wereld van de toekomstige teleurstellingen vertegenwoordigd alles. Ik was benieuwd over mijn eigen seksualiteit en wilde mezelf te verkennen zoveel als ik wilde iemands lichaam te verkennen. De effecten van zijn aanraking, zijn armen zachtjes wrijven mijn rug en zijn hartstochtelijke kussen op mijn nek maakte me willen meer. Ik dacht dat zijn lichaam zou genoeg zijn voor het moment.Nadat we klaar waren, we gekleed en keerde terug naar het feest. We kort gescheiden en vond ik mezelf op zoek naar hem over de hele partij. Iets in me brak. Ik was kwetsbaar en bang. Dat was de eerste keer dat de realiteit sloeg me.

Hoe kan iemand die alleen maar stond naast me, kuste me, omhelsde me en had seks met me uitgegroeid tot een totale vreemdeling, slechts enkele momenten later? Kunnen mensen eigenlijk veranderen direct? Voor het slapen met hem, heb ik nooit overwogen mijn maagdelijkheid heilig. Ik wist dat het verliezen van mijn maagdelijkheid uiteindelijk zou gebeuren en dat mijn leven op van daar kon gaan zonder wijzigingen. Ik dacht bij mezelf misschien zal hij met u daarna blijven, misschien zal hij je behandelen als een prinses elke dag vanaf nu. Weet je wat er gebeurd is, is het niet?

Hij had niet eens de beleefdheid om me vaarwel kussen. Niets. Ik ging naar de badkamer, schoongemaakt mezelf, huilde en besefte dat, helaas, ik was onherstelbaar veranderd. Er was een deel van mij dat er niet meer was. Ik was gewond en zwak, zelfs als ik niet willen toegeven. Wat gebeurt er nu?

Wie weet? Eén ding was zeker - dat het te laat was. Ik gaf mezelf weg te snel, en ik was achtergelaten dronken, gekwetst en alleen voelen.

Mijn vrienden troostte me en hielp me vergeten mijn ellende door het delen van hun eigen persoonlijke tegenslagen. Deze meisjes hadden 1-2 jaar relaties verwoest en links achter de mannen die ze hield zo innig. Zij waren als pijn en alleen als ik was. Nogmaals, vroeg ik me af hoe iemand kan dat veel tijd doorbrengen met je gewoon aan vreemden te worden.

Soms keek ik naar mijn oma gewoon om te zien hoe perfect gelukkig ze was in een huwelijk voor meer dan vijf decennia. Ze klaagde nooit over haar man, en ze altijd straalde toen ze deelde verhalen over haar eerste jaren van het huwelijk. Mensen leken grotere problemen en het feit dat ze een relatie heeft ze sterker en groeide hun band te hebben. De moeilijke tijden samen gerijpt hen en beïnvloed hen om hun heilige band met elkaar te waarderen. Als je erover nadenkt, in de wereld van vandaag, mensen de neiging om relaties die een moeilijke start hebben voorkomen. We worden pickier, luier en we zoeken altijd de makkelijke uitweg. Ergens, een of andere manier, na al die jaren, echte liefde is overleden. Ik gaf dromen van een huwelijk als wat mijn grootouders had. Liefde leek de loterij. Zeker dat je kon het spel van de liefde te spelen, maar je kansen om te winnen waren slank en geen. Je was meer kans te worden getroffen door de bliksem dan om te winnen bij de liefde.

Tuurlijk, ik ging over data, lachte en had enkele geweldige tijden. Maar, wist ik dat ik niet zou gaan om dezelfde fout die ik deed de eerste keer te maken. In feite, vond ik het moeilijk om mezelf emotioneel beschikbaar zijn voor de mannen die ik gedateerd te maken. Er was altijd bang dat ik zou worden benut en liet na te denken over hoe een andere man mij gebruikt voor zijn instant bevrediging.

Ik heb genoten van de eenvoudige dingen in relaties, als het krijgen van bloemen, met koffie in de ochtend met hem terwijl vertellen verhalen tot 03:00 in de ochtend. Dit waren de dingen die mijn ziel beven en mijn hoofd draaien rond gemaakt. Als iemand me het gevoel geliefd, wilde ik elk vrij moment met hem doorbrengen. Natuurlijk, ik heb mijn best gedaan om hem te laten voelen hetzelfde. De echte strijd was om hem te laten denken dat ik was gevoelig en zorgzaam zonder te kijken als een verlaten puppy. Zij hadden allemaal te voelen en er natuurlijk uitzien, zelfs als ik was in een interne oorlog met mezelf de meeste van de tijd.

Nu ik heb toegegeven dat ik niet comfortabel met het hebben van een intieme relatie na mijn eerste ervaring, kan ik net zo goed toegeven dat het is omdat ik nooit het gevoel dat ik echt hield een man. Is het niet grappig? Ik heb minstens tien jaar ervaring in dating, maar geen van hen maakte me het gevoel dat ik wilde de rest van mijn dagen door te brengen met hem. Er was altijd wel iets in mij schreeuwen, niet nu stoppen! Het is niet de manier waarop het bedoeld is. En was het niet. Ik probeer altijd hard aan een goede vriendin, maar op het einde, het altijd voelde alsof ze wilde alleen maar om me te gebruiken en worden gedaan met de relatie.

Mijn langste relatie duurde vier jaar met een man genaamd Alex. Twee jaar bracht hij volmaakt gelukkig, een jaar was een strijd op de rails te houden, en het laatste jaar was vol leugens. Ik fooled me om te geloven dat ik gelukkig was en dat ik eindelijk iemand gevonden. Maar, loog hij en ontrouw was voor mij. Zijn nieuwe minnaar was een collega van mij die hij ontmoet op een feestje. Het begon onschuldig genoeg met flirten. Ze moeten in het geheim hebben uitgewisseld telefoonnummers die nacht, want het was kort na die partij dat ik merkte een drastische verandering in de manier waarop hij mij behandelde. Alex had volledig losgekoppeld van mij en meestal sprak tot mij met onverschilligheid in alles. Ik wist dat we niet samen langer horen en ik verder wist toen ik zijn late night telefoontjes naar haar zou horen. Ik stilletjes geleden en hem nooit geconfronteerd over. Zij bleven praten met elkaar, steeds dichter bij elkaar als mijn dromen van een liefdevolle relatie verdwenen. Doen alsof ze niet wist was zo dom dat hij gaf hen de perfecte gelegenheid om volledig te vergeten over mij. Wat kan ik zeggen? Ik ben een echte matchmaker.

Anyways, ik voelde me zo opgelucht toen hij bekende dat hij was vreemdgegaan op mij en dat hij zou vertrekken mij. Ik heb zelfs hielp hem zijn spullen in te pakken, zodat hij kon krijgen van mijn appartement eerder. Nadat hij weg was, voelde ik me alleen, maar ergens blij. Ik weet nog steeds niet waarom ik niet de moed hebben om die relatie te beëindigen mezelf.

Ik was weer alleen en had genoeg tijd om mijn leven te onderzoeken. Tuurlijk, ik miste iets of ik iets verkeerd doet. Maar, wat precies was het? Heb ik altijd kiezen de slechteriken? Heb ik een soort van vertekend beeld van wat liefde eigenlijk is?

Dus, heb ik besloten om zich te concentreren op mijn carrière en vergeten over de liefde. Zeker, zou ik open zijn geweest als het raakte me, maar ik heb niet echt dat iemand zou gewoon materialiseren. Mijn gedachte was dat ik vanaf nu zou comfort in mezelf en in mijn werk te zoeken. Ik werkte drie jaar als part-time secretaris en wist dat het tijd was voor een verandering. Ook al was ik genoeg geld verdienen als secretaresse, ik altijd voelde de behoefte om iets anders te proberen. Maar, ik heb ook geen zin om mijn carrière te ruïneren in het zoeken naar perfectie als ik met mijn liefdesleven. Dus, heb ik besloten dat het voor mij het beste om gewoon een baan bij een klein particulier bedrijf met ruimte voor groei. Verbrand door mijn verleden liefdesleven en leeg, kon mijn werk mijn nieuwe liefde en ik kon een lange, drukke agenda staan, zonder te veel last. Niemand om te beantwoorden aan, geen behoefte om mijn avonden plannen of reserveren speciale tijden niet meer uit te gaan op een chique diner partij voor dit meisje. Ik was van plan om een carrière vrouw te zijn en kon gemakkelijk houden van de beloning van een veelbelovende toekomst.

Mijn nieuwe set regels was heel simpel. Ik beloofde mezelf niet om verliefd te worden, niet af te wijken van mijn professionele leven en voor mezelf kopen van een nieuw huis. Of in ieder geval wilde ik een geschikt appartement te huur vinden, degene die ik woonde in had nu een veel slechte herinneringen. Tot dan, laat me mijn wijn te drinken en te roken mijn sigaretten.

Hoofdstuk 2 - Een nieuwe start

Mijn moeder was Frans, mijn vader was de Britse en ik ben geboren in Amerika.Dus, ik ben opgegroeid leren van twee verschillende talen en ontwikkelde een ongebruikelijke accent. Maar dat weerhield me niet van het onderwijs Frans en het geven van gratis lessen aan mijn goede vrienden of buren. Dus, ik beschouwd als het maken van een overgang als secretaresse aan het zijn van een Franse vertaler. Het leek op een veilige, maar toch comfortabel overgang voor mij. Uit het onderzoek, hoewel, ik denk dat de beloning eigenlijk een beetje beter zou zijn.

Ik schoot uit ten minste twee of drie dozijn hervat naar verschillende bedrijven, maar ik vond, voor het grootste deel, waren bedrijven meestal op zoek naar Spaanse vertalers.Dat was niet van plan om me te stoppen en de dag kwam dat al mijn job prospectie afbetaald.

"Hallo," antwoordde ik mijn telefoon, "dit is Raven Duff. Kan ik je helpen?"

"Hallo, Raven, dit is Daniel Davish van HR Inspire. U een aanvraag voor een baan bij ons bedrijf en we wilden zien wanneer je beschikbaar bent om te stoppen voor een gesprek zijn. "

"Zeker, zeker," mijn opwinding groeide. "Sorry, is er een ideale tijd voor u?"

"Geen probleem, bent u beschikbaar voor een interview morgen? Laten we zeggen dat ongeveer negen uur? "

"Perfect!" Ik stemde. "Kun je het adres te sturen naar mijn e-mail? Dan zal ik bevestigen. "

"Ik zal. Heel erg bedankt en we zien je morgen! "

Wauw!
Ik kan niet geloven dat ze me belde, ik
dacht. HR Inspire was het soort bedrijf dat elk meisje zou willen werken voor. Ze produceerde een exclusieve kledinglijn en ze hadden een vertaler voor hun buitenlandse zaken en mode-invoer. Wat een geweldige kans! Ik stijlvol zou kunnen zijn en geld verdienen op hetzelfde moment. Voordat ik de kans om na te denken over deze mogelijke nieuwe baan had zelfs mijn telefoon ging weer.

"Goedenavond, Raven Duff spreken."

"Hallo, mevrouw Duff, dit is Joanna van Q10. U een aanvraag voor een baan bij ons bedrijf. Ben je nog steeds beschikbaar zijn voor werk? "Er was een kleine pauze, en nu was ik verbijsterd," Onze eigenaar moet een tweetalige persoonlijke assistent. Denk je dat je geschikt bent voor deze functie zijn? "

Al opgewonden door de gedachte van het werken met HR Inspire, ik bijna weigerde dit aanbod. Wie was Q10? Was het een tankstation of iets? Yeah right, maar misschien HR Inspire zal me niet inhuren. Wie weet wat vervelende interviewer ik krijg. Immers, mijn ervaring was vrij beperkt, dus naar alle waarschijnlijkheid ik misschien niet eens daar ingehuurd. Ik geef beide banen proberen.

"Ik denk het wel, is 's middags goed voor je?"

"Laat me controleren," was er een schuifelen, gevolgd door het aftappen van een toetsenbord. "Ja, zal Mister Alvarado beschikbaar. Ik zal de e-mail adres in een minuut.Heb een mooie dag! "

En, ze gewoon opgehangen. De interviewer had iets op afstand opdringerig in haar stem. Ze was waarschijnlijk in een haast om iemand in te huren of om weer aan het werk.Twee interviews op dezelfde dag! Het is een goed begin, misschien zal ik weer op de rails eerder dan ik had verwacht te krijgen. Op deze manier zal ik zo in beslag genomen door werk dat ik geen tijd om na te denken over mijn ex-vriendje zal hebben.

Ik rustig terug te vinden over hoe de dingen veranderden op een goede manier en voor de eerste keer in een lange tijd, voelde ik me zeker over het. Alle tekenen vertelden me dat dit de juiste keuze was. Stoppen met mijn saaie secretaresse baan was makkelijk omdat mijn ex-baas niet eens proberen om me te stoppen of vragen me waarom ik wegging. Mijn moeder was prima met de situatie en mijn vrienden waren positief en bemoedigend.

De waarheid was dat voor het eerst in lange tijd, dingen waren rustig en stabiel. Ik heb altijd in geslaagd om enigszins onafhankelijk zelfs als ik had serieuze relaties blijven, dus dat was niet een grote verandering. Als er iets nieuws in mijn leven, werd vanuit de binnenkant van mij. Ik zag de dingen duidelijk en het maakte me kijken en handelen kalm en vastberaden. Genieten van het huidige moment was het grootste cadeau dat ik kon krijgen en het maakte me dankbaar. Een aangenaam gevoel van troost gewassen over mij.

**********