Ang Boyfriend Kong Artista (57 page)

We shouldn't have done that? He's the one who initiated the kiss! F.ck!

Medyo napalayo nako ng takbo. Basta parang nasa may mga puno ako, ang creepy. Pero wala nakong paki. Napaupo

ako sa may tree log, tumutulo na pala yung luha ko. Dahil sa magulong feelings ko.

Bakit niya ako hinalikan? Alam ko, nasa contract yun. Pero bakit parang wala lang sa kanya yun?

Mga ilang minuto pa akong umiyak, o ilang oras? Di ko alam. Iyak pa rin ako ng iyak ng biglang may nagsalita.

"Tapos ka ng umiyak?"
Napatingin ako sa nagsalita.

Si Bryan. Nakaupo sa gilid ko. Kanina pa siya nandito? Sinundan niya ako?

Eya's POV

Nagpunas muna ako ng luha ko bago ako tumingin kay Bryan.

"Bat mo ba ako sinundan?!"

"Wala. Tss. Bakit ba bigla ka na lang tumakbo? Tapos ngayon, umiiyak ka?"
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at nagpunas ulit ng luha.

Bad timing naman `tong luhang `to. =_______=

"Walàto. Hehe. Kasi naman, hinalikan mo ulit ako Di ako sanay."

"So? That was just a kiss. Bakit mo binibig-deal yun?"
Naasar ako sa sinabi niya. Pero hindi, di ako pwedeng magreklamo. Baka nga hindi big deal sa kanya yung kiss. >___<

"Nagkiss naman tayo ha? 3 times na. So bakit mo binibig-deal yung kiss natin ngayon? Goddamnit.

May paiyak-iyak ka pa?"
Dagdag niya pa.

ANG HARSH NIYA. POTA. =__________________=

"Alam mo, wala kang pakielam kung umiiyak ako ngayon. Atsaka, wag mo nga akong pagsalitaan ng

ganyan! Bakla ka ba? Ha? Excuse me, ayokong mahalo yung saliva mo sa saliva ko!"
Tumawa siya ng

mahina pero naging seryoso rin yung mukha niya ulit. Narealize niya siguro na harsh yung sinabi niya kanina.

"Sorry. Di na yun mauulit. Sorry--"

"Talagang di na mauulit!"
Sabay tayo at punas ulit ng luha.

Nakakainis na kasi eh. Taena. =_=

Eto na naman siya, tumayo siya at hinawakan yung kamay ko.

Tapos tinignan ako ng seryoso.

"Why did you kiss me back, Eya?
"

TAE. BAKIT NIYA TINATANONG YAN SAKIN! >__<

"Eh bakit in the first place ikaw nagkiss sakin--"

"Don't change the question, Eya. Why did you kiss me back, and..."

"Why did you cried afterwards? Pagkatapos kong sabihin na wala lang yung kiss para sakin?"

Iniwas ko ulit yung tingin ko sa kanya at nagshrug.

"Malay ko. Atsaka..."
Tinignan ko siya sa mata niya.
"It was just a kiss. Bakit mo binibig-deal yun?"

Binalik ko lang naman sa kanya yung tanong niya sakin. Nung di siya sumagot. Nagsmirk ako at tinanggal yung

kamay niya na nakahawak sa wrists ko.

Kaso, gaya ng dati. Hinigit na naman niya ako at hinila.

"Ano na naman ba?!"
Lumapit siya sakin at hinawakan ng madiin yung wrist ko. Feeling ko mababali yung buto ko sa kamay. Nakakatakot yung tingin niya.

"Tell me the truth, Eya. Why the hell did you kiss me back?"

"Kailangan ba may reason? HUH?"

"Oo! Kailangan!"

"BECAUSE I'M IN-LOVE WITH YOU, JERK!"

Nagulat siya. Nagulat rin ako. Napaamin na niya ako. Bigla siyang bumitaw sa wrist ko at hinawakan yung dalawa kong shoulder.

Inhale, Exhale. Eya! Umamin ka na naman eh. =_=

"A-anong sabi mo? You love me?"

"Oo. Bryan, mahal kita! Ano masaya ka na? HA? Kaya sorry kung nainlove ako sayo ha? Alam ko nasa

fake relationship lang tayo at wala akong karapatan na mahalin ka, kasi artista ka at ako, wala.

Simple lang---"

"BAKIT HINDI BA KITA MAHAL?!?"

O________________________O

M-mahal niya rin ako?

Processing...

Hinawakan niya naman yung dalawa kong kamay atsaka ako tinitigan. Natutunaw ako sa titig niya, hindi ko naman

mapigilang hindi tumingin.

"Ano ba B-"
Hindi ko natuloy yung sasabihin ko. Kasi, for the 5th time...

He kissed me.

Inaalis ko yung kamay ko sa kamay niya pero hinawakan niya lang yun ng madiin. Hindi nagtagal, bumigay na ako sa halik niya. Nalulunod ako. Nakakaramdam ako ng fireworks, para bang nakukuryente ako? Ang sarap ng feeling.

Hindi ko namalayan, napayakap ako sa leeg niya habang siya, nakayakap sa waist ko. Patuloy kaming naghahalikan.

He kissed me with passion. He kissed me with love.

He's deeping the kiss. His tongue licked my bottom lip, and I eagerly give him entrance. His mouth explored my mouth. And I freaking love the feeling and pleasure. We're kissing like there's no tomorrow. We're kissing like we're the only people alive in this world.

2 minutes. 3 minutes. 5 minutes. 10 minutes.

Nung natapos na yung kiss. Niyakap niya ako. His forehead was on mine. We're just staring at each other.

Then he smiled.

"I love you, Eya. Kahit minsan engot ka, kahit minsan ang arte mo at napaka-irrational mo, kahit lagi

mo akong minumura, sinasaktan, tapos sinisigawan. Wala akong pakielam. I love you. Ikaw lang."

Si Bryan bàto? Yung artistang naging girlfriend ako by a fake contract? Umaamin na mahal niya rin ako?

Di ko napigilan. Bigla akong natawa.

Bumitaw naman siya sa yakap niya sakin at nagcross-arms. Sabay pout.

"Umamin na sayo na mahal ka ng pinakasikat na artista sa buong mundo, dagdag mo pa na ang

gwapo ko at ang hot ko, tapos, tatawananan mo lang ako? Nagtatagalog pa ako para sayo? Ang

sakit!"
Binatukan ko naman siya ng mahina nun.

"Nambatok ka pa talaga. Ouch, Eya. Ouch."
Bigla siyang tumalikod. Ang arte naman neto! Pero dahan-dahan ko siyang niyakap patalikod at binaon ang ulo ko sa likod niya.

"I love you more, Bryan. Kahit ang yabang mo, kahit inaaway mo ako, kahit di tayo magkasundo. I

can't help falling in love with you."

ANG CHEESY KO. Syet. Grabe, di ko aakalain na mangyayarìtong moment nàto. Humarap siya sakin, at

nagchuckle.

"Eya, uhm..."
Kinamot niya yung ulo niya.

Ang tagal namang sabihin neto eh. =______=

"Uhm. Will you date me? F-for real? And, will you l-let me c-court you?"
Nagsstammer pa siya. Ngumiti ako nun.

"Oh ano? Ngingiti ka lang? Porket alam mong in-love ako sa ngiti mo, di mo na sasagutin yung tanong

ko? Ano na--"

I answered with a kiss.

Nagulat siya nun pero ngumiti lang ako.

"Daldal mo Bryan. Oo na! Sige na. You can date me. FOR REAL."

I'm officially dating the superstar. WOW. Heavy.

44.

Andie's POV

"Uy Kevin. Saan tayo pupunta?"
Pagkatapos kasi ng activity namin kanina, bigla na lang ako hinila nitong si Kevin. Tae, nagugutom pa naman ako. >__________<

"Basta. Sumunod ka lang sakin."
Tapos ngumiti siya.

NAGUGUTOM NGA AKO EH. =_________=

Pagkatapos ng ilang minutong paglalakad sa mga madamong lakaran, nakarating na kami sa gusto niyang ipakita

sakin.

May railings, tapos kapag naglean ka dun, matatanaw mo yung maraming flowers, sari-saring klase. Parang paraiso.

Ang daming ibon, ang sariwa ng hangin. Ang ganda.

"Maganda ba?"
Napatingin ako kay Kevin nun at pinalo siya ng mahina sa braso niya.

"Tae ka! Sana hinayaan mong magdala man lang ako ng pagkain para dito na tayo kumain.

Nagugutom ako eh."

"Pero nagandahan ka?"

"Oo. Salamat ha?"
Naglean ako sa railings saka pinagmasdan ang tanawin.

*bleergh eeeeeeeeeeeeeeergh*

"HAHAHA. Gutom ka na?"

"Ay hindi. Busog na busog ako. Obvious naman na kumain na ako noh?"
Sabay haplos sa tiyan ko.

Tumawa naman siya nun at pinisil yung ilong ko.

"Buti na lang at nagdala ako ng pagkain."
Kuminang naman ang mata ko nun at pumalakpak.

"YEHEY! Asan na?"

"Sandali lang. PG ka."
Inirapan ko lang siya. May kinuha siya sa backpack niya, isang blanket at isang lunch box na malaki.

"Picnic bàto?"
Ngumiti siya.

"Hindi. Bato. Nako naman. Lika. Dun tayo sa may punong yun."
Sumunod ako sa kanya. Nilapag niya yung blanket tapos inayos niya yung lunch box.

Grabe, dinner namin is Adobo tapos Mushroom Soup.

*drools*

"Oy. Wag matakaw ha?"
Kinurot ko sa tagiiran si Kev.

"Nagugutom ako. Wag ka nga. Pero, thank you. Ikaw nagluto?"
Nagnod siya.

Mag-aala Juday ako ng Masterchef. Matikman ngàto.

"WOW! ANG SARAP NAMAN!"
Sigaw ko. Nakakahiya, pero ang sarap kasi eh! Tumawa ng mahina si Kevin nun at kumain na rin.

Pagkatapos namin kumain, napansin kong nagdidilim na. Baka hinahanap na kami nun.

Pero alam ko bonfire lang naman meron ngayong gabi, walang activity. Besides, alam naman ni Kevin yug way

pabalik, diba?

Diba?

Diba?

Diba?

"Uy Kevin. Alam mo na pabalik sa retreat house?"

"Hindi."

O__________________________________O

"Wag ka ngang magjoke! Di nakakatawa."
Seryoso pa rin yung tingin niya sakin.

"Hindi ko nga alam kung paano pabalik."

O__________________________________O

"U-uy. Kevin naman, wag kang magjoke."

"Hindi ako nagjojoke. Atsaka, kahit alam ko naman kung papaano pabalik sa retreat house, di kita

isasama."

O_________________________________O

"A-anong ibig mong s-sabihin?!"
Natatakot na ako kay Kevin. Para bang nag-iba yung aura niya.

"Iiwan kita dito kasama ang mga taong matagal ng hinintay ang pagdating mo."

"S-sino?"

"Mga multong gusto kang maging kaibigan."

O__________________________________O

"K-kevin! Wag kang manakot!"
Pero seryoso pa rin yung tingin niya sakin.

"Iiwan na kita dito. Paalam."
Saka siya tumayo at naglakad papalayo.

O__________________________________O