Read The Complete Poetry of John Milton Online
Authors: John Milton
Tags: #English; Irish; Scottish; Welsh, #Poetry, #European
5
Pacificusque novo felix divesque sedebat
In solio, occultique doli securus et hostis:
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus,
2
Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo,
Forte per immensum terrarum erraverat orbem,
10
Dinumerans sceleris socios, vernasque fideles,
Participes regni post funera mœsta futuros;
Hic tempestates medio ciet aëre diras,
Illic unanimes odium struit inter amicos,
Armat et invictas in mutua viscera gentes;
15
Regnaque olivifera vertit florentia pace,
Et quoscunque videt puræ virtutis amantes,
Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister
Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus,
Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes
20
Tendit, ut incautos rapiat, ceu Caspia Tigris
Insequitur trepidam deserta per avia prædam
Nocte sub illuni, et somno nictantibus astris.
Talibus infestat populos Summanus
3
et urbes
Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ.
25
Jamque fluentisonis albentia rupibus arva
Apparent, et terra Deo dilecta marino,
Cui nomen dederat quondam Neptunia proles
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem
Æquore tranato furiali poscere bello,
30
Ante expugnatæ crudelia sæcula Troiæ.
4
At simul hanc opibusque et festâ pace beatam
Aspicit, et pingues donis Cerealibus agros,
Quodque magis doluit, venerantem numina veri
Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit
35
Tartareos ignes et luridum olentia sulphur.
Qualia Trinacriâ trux ab Jove clausus in Ætna
Efflat tabifico monstrosus ab ore Tiphœus.
5
Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo
Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cupis.
40
Atque pererrato solum hoc lacrymabile mundo
Inveni, dixit, gens hæc mihi sola rebellis,
Contemtrixque jugi, nostrâque potentior arte.
Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt,
Non feret hoc impune díu, non ibit inulta.
45
Hactenus; et piceis liquido natat aëre pennis;
Quà volat, adversi præcursant agmine venti,
Densantur nubes, et crebra tonitrua fulgent.
Jamque pruinosas velox superaverat alpes,
Et tenet Ausoniæ fines; à parte sinistrâ
50
Nimbifer Appenninus erat, priscique Sabini,
Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non
Te furtiva, Tibris, Thetidi
6
videt oscula dantem;
Hinc Mavortigenæ consistit in arce Quirini.
7
Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucem,
55
Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem,
Panificosque Deos portat, scapulisque virorum
Evehitur, præeunt summisso poplite reges,
Et mendicantum series longissima fratrum;
Cereaque in manibus gestant funalia cæci,
60
Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes.
Templa dein multis subeunt lucentia tædis
(Vesper erat sacer iste Petro) fremitúsque canentum
Sæpe tholos implet vacuos, et inane locorum.
Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva,
65
Orgia cantantes in Echionio Aracyntho,
8
Dum tremit attonitus vitreis Asopus in undis,
Et procul ipse cavâ responsat rupe Cithæron.
His igitur tandem solenni more peractis,
Nox
9
senis amplexus Erebi taciturna reliquit,
70
Præcipitesque impellit equos stimulante flagello,
Captum oculis Typhlonta, Melanchætemque ferocem,
Atque Acherontæo prognatam patre Siopen
Torpidam, et hirsutis horrentem Phrica capillis.
Interea regum domitor, Phlegetontius hæres,
75
Ingreditur thalamos (neque enim secretus adulter
Producit steriles molli sine pellice noctes);
At vix compositos somnus claudebat ocellos,
Cum niger umbrarum dominus, rectorque silentum,
Prædatorque hominum falsâ sub imagine tectus.
80
Astitit, assumptis micuerunt tempora canis,
Barba sinus promissa tegit, cineracea longo
Syrmate verrit humum vestis, pendetque cucullus
Vertice de raso, et ne quicquam desit ad artes,
Cannabeo lumbos constrinxit fune salaces,
85
Tarda fenestratis figens vestigia calcëis.
Talis, uti fama est, vastâ Franciscus
10
eremo
Tetra vagabatur solus per lustra ferarum,
Sylvestrique tulit genti pia verba salutis
Impius, atque lupos domuit, Lybicosque leones.
90
Subdolus at tali Serpens velatus amictu
Solvit in has fallax ora execrantia voces;
Dormis, nate? Etiamne tuos sopor opprimit artus?
Immemor O fidei, pecorumque oblite tuorum,
Dum cathedram, venerande, tuam, diademaque triplex
95
Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axe,
Dumque pharetrati spernunt tua jura Britanni;
Surge, age, surge piger, Latius quem Cæsar adorat,
Cui reserata patet convexi janua cæli,
Turgentes animos, et fastus frange procaces,
100
Sacrilegique sciant, tua quid maledictio possit,
Et quid Apostolicæ possit custodia clavis;
Et memor Hesperiæ disjectam ulciscere classem,
Mersaque Iberorum lato vexilla profundo,
Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrosæ,
105
Thermodoontéa nuper regnante puella.
11
At tu si tenero mavis torpescere lecto
Crescentesque negas hosti contundere vires,
Tyrrhenum implebit numeroso milite Pontum,
Signaque Aventino
12
ponet fulgentia colle:
110
Relliquias veterum franget, flammisque cremabit,
Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis,
Cujus gaudebant soleïs dare basia reges.
Nec tamen hunc bellis et aperto Marte lacesses,
Irritus ille labor, tu callidus utere fraude,
115
Quælibet hæreticis disponere retia fas est;
Jamque ad consilium extremis rex magnus ab oris
Patricios vocat, et procerum de stirpe creatos,
Grandævosque patres trabeâ, canisque verendos;
Hos tu membratim poteris conspergere in auras,
120
Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne
Ædibus injecto, quà convenere, sub imis.
Prontinus ipse igitur quoscumque habet Anglia fidos
Propositi, factique mone, quisquámne tuorum
Audebit summi non jussa facessere Papæ?
125
Perculsosque metu subito, casúmque stupentes
Invadat vel Gallus atrox, vel sævus Iberus.
Sæcula sic illic tandem Mariana
13
redibunt,
Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos.
Et nequid timeas, divos divasque secundas
130
Accipe, quotque tuis celebrantur numina fastis.
Dixit et adscitos ponens malefidus amictus
Fugit ad infandam, regnum illætabile, Lethen.
Jam rosea Eoas pandens Tithonia portas
Vestit inauratas redeunti lumine terras;
135
Mæstaque adhuc nigri deplorans funera nati
14
Irrigat ambrosiis montana cacumina guttis;
Cum somnos pepulit stellatæ janitor
15
aulæ
Nocturnos visus, et somnia grata revolvens.
Est locus æternâ septus caligine noctis
140
Vasta ruinosi quondam fundamina tecti,
Nunc torvi spelunca Phoni, Prodotæque bilinguis
Effera quos uno peperit Discordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque saxa,
Ossa inhumata virûm, et trajecta cadavera ferro;
145
Hic Dolus intortis semper sedet ater ocellis,
Jurgiaque, et stimulis armata Calumnia fauces,
Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur
Et Timor, exanguisque locum circumvolat Horror,
Perpetuosque leves per muta silentia Manes
150
Exululant, tellus et sanguine conscia stagnat.
Ipsi etiam pavidi latitant penetralibus antri
Et Phonos, et Prodotes, nulloque sequente per antrum,
Antrum horrens, scopulosum, atrum feralibus umbris.
Diffugiunt sontes, et retrò lumina vortunt;
155
Hos pugiles Romæ per sæcula longa fideles
Evocat antistes Babylonius,
16
atque ita fatur.
Finibus occiduis circumfusum incolit æquor
Gens exosa mihi, prudens natura negavit
Indignam penitùs nostro conjungere mundo;