Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (81 page)

Σωκρ
ά
της
Ο
ὐ
μὴ σκώψει μηδὲ ποιήσεις ἅπερ οἱ τρυγοδαίμονες οὗτοι,
ἀ
λλ
᾿
ε
ὐ
φ
ή
μει
·
μ
έ
γα
γ
ά
ρ
τι
θε
ῶ
ν
κινε
ῖ
ται
σμ
ῆ
νος
ἀ
οιδα
ῖ
ς
.

Χορ
ό
ς
Παρθ
έ
νοι
ὀμβροφόροι
ἔλθωμεν λιπαρὰν χθόνα Παλλάδος, εὔανδρον γᾶν 300
Κέκροπος ὀψόμεναι πολυήρατον:
οὗ σέβας ἀρρήτων ἱερῶν, ἵνα
μυστοδόκος δόμος
ἐν τελεταῖς ἁγίαις ἀναδείκνυται,
οὐρανίοις τε θεοῖς δωρήματα, 305
ναοί θ’ ὑψερεφεῖς καὶ ἀγάλματα,
καὶ πρόσοδοι μακάρων ἱερώταται,
εὐστέφανοί τε θεῶν θυσίαι θαλίαι τε,
παντοδαπαῖς ἐν ὥραις, 310
ἦρί τ’ ἐπερχομένῳ Βρομία χάρις,
εὐκελάδων τε χορῶν ἐρεθίσματα
καὶ μοῦσα βαρύβρομος αὐλῶν.

Στρεψι
ά
δης
Πρ
ὸ
ς
το
ῦ
Δι
ό
ς
,
ἀ
ντιβολ
ῶ
σε
,
φρ
ά
σον
,
τ
ί
νες
ε
ἴ
σ
᾿, ὦ
Σ
ώ
κρατες
,
α
ὗ
ται
αἱ φθεγξάμεναι τοῦτο τὸ σεμνόν ;
Πρ
ὸ
ς
το
ῦ
Δι
ό
ς
,
ἀ
ντιβολ
ῶ
σε
,
φρ
ά
σον
,
τ
ί
νες
ε
ἴ
σ
᾿, ὦ
Σ
ώ
κρατες
,
α
ὗ
ται
ἡρῷναί τινές εἰσιν ; 315

Σωκρ
ά
της
Ἥ
κιστ
’ ἀλλ’οὐράνιαι Νεφέλαι μεγάλαι θεαὶ ἀνδράσιν
ἀ
ργο
ῖ
ς
,
αἵπερ γνώμην καὶ διάλεξιν καὶ νοῦν ἡμῖν παρέχουσιν
καὶ τερατείαν καὶ περίλεξιν καὶ κροῦσιν καὶ κατάληψιν.

Στρεψι
ά
δης
Τα
ῦ
τ
᾿ ἄ
ρ
᾿ ἀ
κο
ύ
σασ
᾿
α
ὐ
τ
ῶ
ν
τ
ὸ
φθ
έ
γμ
᾿ ἡ
ψυχ
ή
μου
πεπ
ό
τηται
καὶ λεπτολογεῖν ἤδη ζητεῖ καὶ περὶ καπνοῦ στενολεσχεῖν, 320
καὶ γνωμιδίῳ γνώμην νύξασ’ ἑτέρῳ λόγῳ
ἀ
ντιλογ
ῆ
σαι
·
ὥστ’ εἴ πως ἔστιν ἰδεῖν αὐτὰς ἤδη φανερῶς ἐπιθυμῶ.

Σωκρ
ά
της
Βλ
έ
πε
νυν δευρὶ πρὸς τὴν Πάρνηθ’: ἤδη γὰρ ὁρῶ κατιούσας
ἡσυχῇ αὐτάς.

Στρεψι
ά
δης
Φ
έ
ρε
ποῦ ;
Δε
ῖ
ξον
.

Σωκρ
ά
της
Χωρο
ῦ
σ
’ αὗται πάνυ πολλαὶ
διὰ τῶν κοίλων καὶ τῶν δασέων, αὗται πλάγιαι. 325

Στρεψι
ά
δης
Τ
ί
τὸ χρῆμα ;
Ὡ
ς
οὐ καθορῶ.

Σωκρ
ά
της
Παρ
ὰ
τὴν εἴσοδον.

Στρεψι
ά
δης
Ἤ
δη
νυνὶ μόλις οὕτως.

Σωκρ
ά
της
Ν
ῦ
ν
γέ τοι ἤδη καθορᾷς αὐτάς, εἰ μὴ λημᾷς κολοκύνταις.

Στρεψι
ά
δης
Ν
ὴ
Δ
ί᾿ ἔ
γωγ
᾿. Ὀ
πολυτ
ί
μητοι
·
π
ά
ντα
γ
ὰ
ρ
ἤ
δη
κατ
έ
χουσιν
.

Σωκρ
ά
της
Τα
ύ
τας
μέντοι σὺ θεὰς οὔσας οὐκ ᾔδησθ’ οὐδ’ ἐνόμιζες ;

Στρεψι
ά
δης
Μ
ὰ
Δί’ ἀλλ’ὁμίχλην καὶ δρόσον αὐτὰς ἡγούμην καὶ καπνὸν εἶναι. 330

Σωκρ
ά
της
Ο
ὐ
γ
ὰ
ρ
μ
ὰ
Δ
ί᾿
ο
ἶ
σθ
᾿ ὁ
τι
ὴ
πλε
ί
στους
α
ὗ
ται
β
ό
σκουσι
σοφιστ
ά
ς
,
Θουριομάντεις ἰατροτέχνας σφραγιδονυχαργοκομήτας,
κυκλίων τε χορῶν ᾀσματοκάμπτας ἄνδρας μετεωροφένακας,
οὐδὲν δρῶντας βόσκουσ’ ἀργούς, ὅτι ταύτας μουσοποιοῦσιν.

Στρεψι
ά
δης
Τα
ῦ
τ
‘ἄρ’ἐποίουν ὑγρᾶν Νεφελᾶν στρεπταιγλᾶν δάιον ὁρμάν, 335
πλοκάμους θ’ ἑκατογκεφάλα Τυφῶ πρημαινούσας τε θυέλλας,
εἶτ’ ἀερίας διεράς, γαμψοὺς οἰωνοὺς ἀερονηχεῖς,
ὄμβρους θ’ὑδάτων δροσερᾶν
νεφελ
ᾶ
ν
·
εἶτ’ ἀντ’ αὐτῶν κατέπινον
κεστρᾶν τεμάχη μεγαλᾶν ἀγαθᾶν κρέα τ’ ὀρνίθεια κιχηλᾶν.

Σωκρ
ά
της
Δι
ὰ
μέντοι τάσδ’ οὐχὶ δικαίως ; 340

Στρεψι
ά
δης
Λ
έ
ξον
δή μοι, τί παθοῦσαι,
εἴπερ νεφέλαι γ’ εἰσὶν ἀληθῶς, θνηταῖς εἴξασι γυναιξίν ;
Ο
ὐ
γὰρ ἐκεῖναί γ’ εἰσὶ τοιαῦται.

Σωκρ
ά
της
Φ
έ
ρε
ποῖαι γάρ τινές εἰσιν ;

Στρεψι
ά
δης
Ο
ὐ
κ
ο
ἶ
δα
σαφ
ῶ
ς
·
ε
ἴ
ξασιν
δ
᾿
ο
ὖ
ν
ἐ
ρ
ί
οισιν
πεπταμ
έ
νοισιν
,
κο
ὐ
χ
ὶ
γυναιξ
ί
ν
,
μ
ὰ
Δ
ί᾿,
ο
ὐ
δ
᾿ ὁ
τιο
ῦ
ν
·
α
ὗ
ται
δ
ὲ ῥῖ
νας
ἔ
χουσιν
.

Σωκρ
ά
της
Ἀ
π
ό
κρινα
ί
νυν ἅττ’ ἂν ἔρωμαι. 345

Στρεψι
ά
δης
Λ
έ
γε
νυν ταχέως ὅ τι βούλει.

Σωκρ
ά
της
Ἤ
δη
ποτ’ ἀναβλέψας εἶδες νεφέλην κενταύρῳ ὁμοίαν,
ἢ παρδάλει ἢ λύκῳ ἢ ταύρῳ;

Στρεψι
ά
δης
Ν
ὴ
Δ
ί᾿ ἔ
γωγ
᾿.
Ε
ἶ
τα
τ
ί
το
ῦ
το
;

Σωκρ
ά
της
Γ
ί
γνονται
π
ά
νθ
᾿ ὅ
τι
βο
ύ
λονται
·
κ
ᾆ
τ
᾿ ἢ
ν
μ
ὲ
ν
ἴ
δωσι
κομ
ή
την
ἄγριόν τινα τῶν λασίων τούτων, οἷόνπερ τὸν Ξενοφάντου,
σκώπτουσαι τὴν μανίαν αὐτοῦ κενταύροις ᾔκασαν αὑτάς.

Στρεψι
ά
δης
Τ
ί
γὰρ ἢν ἅρπαγα τῶν δημοσίων κατίδωσι Σίμωνα, τί δρῶσιν; 351

Σωκρ
ά
της
Ἀ
ποφα
ί
νουσαι
τὴν φύσιν αὐτοῦ λύκοι ἐξαίφνης ἐγένοντο.

Στρεψι
ά
δης
Τα
ῦ
τ
’ ἄρα ταῦτα Κλεώνυμον αὗται τὸν ῥίψασπιν χθὲς ἰδοῦσαι,
ὅτι δειλότατον τοῦτον ἑώρων, ἔλαφοι διὰ τοῦτ’ ἐγένοντο.

Σωκρ
ά
της
Κα
ὶ
νῦν γ’ ὅτι Κλεισθένη εἶδον, ὁρᾷς, διὰ τοῦτ’ ἐγένοντο γυναῖκες. 355

Στρεψι
ά
δης
Χα
ί
ρετε
τοίνυν ὦ
δ
έ
σποιναι
·
καὶ νῦν, εἴπερ τινὶ κἄλλῳ,
οὐρανομήκη ῥήξατε κἀμοὶ φωνήν, ὦ παμβασίλειαι.

Χορ
ό
ς
Χα
ῖ
ρ
’ ὦ πρεσβῦτα παλαιογενὲς θηρατὰ λόγων φιλομούσων,
Σ
ύ
τε λεπτοτάτων λήρων ἱερεῦ, φράζε πρὸς ἡμᾶς ὅ τι χρῄζεις
·
οὐ γὰρ ἂν ἄλλῳ γ’ὑπακούσαιμεν τῶν νῦν μετεωροσοφιστῶν 360
πλὴν ἢ Προδίκῳ, τῷ μὲν σοφίας καὶ γνώμης οὕνεκα, σοὶ δέ,
ὅτι βρενθύει τ’ἐν ταῖσιν ὁδοῖς καὶ τὠφθαλμὼ παραβάλλεις,
κἀνυπόδητος κακὰ πόλλ’ἀνέχει κἀφ’ἡμῖν σεμνοπροσωπεῖς.

Στρεψι
ά
δης
Ὦ
γῆ τοῦ φθέγματος, ὡς ἱερὸν καὶ σεμνὸν καὶ τερατῶδες.

Σωκρ
ά
της
Α
ὗ
ται
γάρ τοι μόναι εἰσὶ θεαί, τἄλλα δὲ πάντ’ἐστὶ φλύαρος. 365

Στρεψι
ά
δης
Ὁ
Ζεὺς δ’ἡμῖν, φέρε πρὸς τῆς γῆς, οὑλύμπιος οὐ θεός ἐστιν ;

Σωκρ
ά
της
Πο
ῖ
ος
Ζεύς;
Ο
ὐ
μ
ὴ
ληρ
ή
σεις
.
Ο
ὐ
δ
᾿ ἐ
στ
ὶ
Ζε
ύ
ς
.

Στρεψι
ά
δης
Τ
ί
λ
έ
γεις
σ
ύ ;
Ἀ
λλ
ὰ
τ
ί
ς
ὕ
ει
;
Τουτ
ὶ
γ
ὰ
ρ
ἔ
μοιγ
᾿ ἀ
π
ό
φηναι
πρ
ῶ
τον
ἁ
π
ά
ντων
.

Σωκρ
ά
της
Α
ὗ
ται
δ
ή
που
·
μεγ
ά
λοις
δ
έ
σ
᾿ ἐ
γ
ὼ
σημε
ί
οις
α
ὐ
τ
ὸ
διδ
ά
ξω
.
Φ
έ
ρε
ποῦ γὰρ πώποτ’ ἄνευ Νεφελῶν ὕοντ’ ἤδη τεθέασαι ;
Κα
ί
τοι
χρῆν αἰθρίας ὕειν αὐτόν, ταύτας δ’ ἀποδημεῖν. 371

Στρεψι
ά
δης
Ν
ὴ
τὸν Ἀπόλλω τοῦτό γέ τοι δὴ τῷ νῦν λόγῳ εὖ προσέφυσας:
Κα
ί
τοι
πρότερον τὸν Δἴ ἀληθῶς ᾤμην διὰ κοσκίνου οὐρεῖν.
Ἀ
λλ
’ ὅστις ὁ βροντῶν ἐστι
φρ
ά
σον
,
το
ῦ
θ
᾿ ὅ
με
ποιε
ῖ
τετρεμα
ί
νειν
.