Ang Boyfriend Kong Artista (41 page)

"Ano na naman?"

"Did you and Bryan really kissed each other kahapon? Laplapan pa daw?"

I swear, kung andito lang si Desi at kausap ko siya, baka nabato ko na sakanyàtong telepono. >____<

KALAT NA NAMAN BA YUN?! Ugh. Mga taga-school talaga oh. Mga walang magawa sa buhay. Pagchismisan ba

naman yun? At, laplapan? SMACK NGA LANG YUN EH! =_=

"Wag ka na nga makichismis, little sister. Goodbye na."

"Teka--"
Binabaan ko na siya ng telepono bago pa siya makichismis ulit. Nakakainis.

"Sino yun?"
Ano ba yan, nagulat na naman ako dito kay Bryan. T.T

"Alam mo, lagi kang nanggugulat."

"That's me. At least gwapo nanggugulat sayo."
Whatever. >_____________<

"Sabay na tayo pumasok. Di na daw uuwi si Desi e. Didiretso na siya ng school."
Nagnod siya at kumuha

ng apple sa may ref namin.

Grabe, feel-at-home siya masyado. T__________T

"I hope you don't mind."
Tas tinaas niya yung apple na hawak niya. Tapos kinagatan niya, omg. Ang hot ng pagkakagat niya, para siyang model na...

ERASE THE THOUGHTS EYA! >________<

"Okay lang. Kinagatan mo na rin eh. Lika na, pasok na tayo."

Lumabas na kami ng house, buti walang nakasunod samin dito, lels. Wala ng bagyo kaya masaya. Yung car niya,

apparently, parang wala mang nangyaring damage. Tss. Ganyan talaga mga high-tech na kotse e. #________#

"Sakay na."
Sumakay na rin ako dahil syempre, kailangan na naming magpanggap na bf/gf diba? Nakakatamad rin maglakad papuntang school. Atsaka isa pa..

We need to be comfortable with each other.

Actually, comfortable na naman ako na andyan siya e. Heck, sanay na akong siya yung kasama ko. Ang weird ba?

Tofu naman oh. Weird ba? =______=

Maya-maya, andito na kami sa school, buti na lang at wala ng reporters, glad that may nagawa naman yung school administration about this issue diba. Peace at last! ^__^

Magkakaroon lang naman kami ng interview about sa relationship status namin sa Saturday.

Yes, bukas. Apparently, yung manager ni Bryan yung nagschedule ng inteview. Kaya we should act with each other comfortably nga daw. Oh well, white lies doesn't hurt that much, right?

"Siya nga pala, Eya. Ngayon lalabas yung newspaper ng club."
Sht. I forgot about that pala. Well, mas maganda na rin na nalabas yung article ko about kay Bryan, at least, diba, malalaman ng mga tao na hindi ako yung tipo ng babae na nanlalandi na lang bigla?

Na may alam rin ako sa kanya kahit papaano. Nyarr. =]

"Nabasa mo na ba yung article ko about sayo?"
Ngumiti lang siya na labas pa yung dimples. Ang cute niya lang.

"Oo. Ang cool ko nga dun e. Salamat, babe."

Ano daw? Babe?

"YAN KA NA NAMAN E. BAKIT BA BABE? HINDI AKO BABOY! =______="

Atsaka, tawagan namin ni Errick yun eh. Ayoko marinig yung ganun. >.<

"Eeeeeh. Anong gusto mong "term of endearment" natin?"
Napaisip rin ako. Onga, kelangan namin magkaroon rin ng ganun. Podeh. =_______=

"Diba pwedeng Bryan at Eya na lang?"

"Eeeeh. Pangit!"
Para namang totoo na kami. >_<

"Ano bang tawag mo sa mga naging girlfriends mo dati? Yun na lang."
Natahimik naman siya bigla nun.

"Nang-aasar ka ba?"

AY! HINDI PA PALA SIYA NAGKAKAGIRLFRIEND BEFORE. OH----KAAAAAY.

"Sorry."

"Okay lang."

Maya-maya ngumiti na lang siya bigla. Bilis magbago ng mood.

"Eeeeh. Ikaw na mag-isip."
Sabi niya bigla.

"Sige na nga. Ano ba, honey, sweetheart, baby, boo, bebe?"

"Ambaduy mo! Ang common masyado."

"Eeeh ano ba gusto mo?"
Nag-isip pa siya ng onti. Tapos bigla siyang ngumiti ng evil smile.

Uh-oh. I know that look.

"Alam ko na term of endearment natin, Eya."

"Ano nga?!"

"I'll call you, Wifey..."

"And you'll call me Hubby."
Yun lang naman pala e. Wait, what?!

ANO KAMI? MAG-ASAWA? O___________O

"Ang weird naman nun Bryan!"
Nilapitan lang niya ako at may bubulong ata sa tenga ko. Ramdam ko yung hininga niya sa tenga ko. Nakikiliti ako bigla.

Gulp.

"If you want this fake contract to work out, we need to do our best to act like couples. Let's start

with this, okay? WIFEY?"
Inemphasize pa talaga niya yung pagkasabi niya sa Wifey. =_=

"Oo na. Hubby."
Lumayo naman siya nun.

"Good."
Ngumiti siya at hinawakan yung kamay ko papuntang classroom.

"Do we still need to hold hands?"

"Of course."
Lumapit siya sakin at binulong ng mahina...

"Remember, we should pretend we're lovers. Okay? It's in the fake contract. Okay, wifey?"

"Oo na. Paulit-ulit? HUBBY?"
Tas ngumiti siya nun na para bang nanalo sa lotto. WEIRD. >.< Di pa rin ako sanay, ano ba yan. >.<

29.

Eya's POV

Pagkapasok namin ng class, nothing unusual happened naman. Andie is still pissed off with me, well, ganun rin

naman ako sa kanya. Errick and Allison are still, well, naglalandian. Wala na rin akong pakielam sa kanila. Besides, hindi na naman ako binabadtrip ni Allison.

Siguro napagod na rin siya sa away namin. Besides, I already accepted the fact na sa kanya na talaga si Errick, diba?

One more thing, sa tingin ko, nakamove-on na naman ako.

"Eya! Ang ganda ng article mo about Bryan!"

"Oo nga. Kaya pala nainlove ka sa kanya! ^_^"

Binibig-deal na naman nila yun. Hayy. Well, that's the problem with having relationships with people who have huge personalities. Lagi kayong pag-uusapan. =_=

Teka, napapansin kong pa-english english ako ngayon? Naka-high ata si Miss Author. HAHAHA. ^____^

Nagnod na lang ako sa classmates ko at umupo sa armchair ko. Umupo na rin si Bryan sa likod ko, as usual, pero hindi kami nag-usap. Nakakasawa rin kasi na siya lagi yung kasama ko. Lels.

Ganun rin naman yung mga classes, boring as ever. Nagquiz sa Math, pesteng SOHCAHTOA yan. Naka-3/10 ako.

Si Bryan. nakaperfect-10.

"Talino ko noh?"
Ngumiti siya sakin na parang nagsasabing...
"Hoy Eya! Um-oo ka! Kung ayaw mong masapak
mamaya. =_="

Geez, di ko naman plinanong maging actress eh. =_____________=

Nagkunwari akong kinikilig.
"Oo nga
hubby
! Ang galing mo! I'm proud of you!"
Partida, quiz lang `to ha. Tss.

=_=

Apparently, narinig nung ibang classmates namin yung pagsabi ko ng HUBBY.

"She just called Bryan Hubby!"

"Term of endearment ba nila yun?"

"Ang sweet!"

Tumawa lang si Bryan at pinisil yung pisngi ko. Saka sinabing...
"Thanks Wifey! Tutor na lang kita sa Math."

"AAAAAAAAAAAAAAAAH!"

"Ang sweet nila talaga!"

"OMG OMG. Wifey?!"

"Tutor pa ni Eya si Bryan!"

"BREYA FOREVER~!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ANG O-OA TALAGA NG MGA CLASSMATES NAMIN. T_________T

Humarap na lang ako sa Math teacher namin at tumahimik. Maya-maya, yung Music Teacher na yung sunod na

teacher namin.

"Goodafternoon! So, I'll give you 10 minutes to prepare for your performance task. Goodluck! Make

it interesting, please."

Oo nga pala, ngayon pala yung day na magpeperform ng isang song yung mga naka-assigned na maging partners.

Partner ko pa si Bryan. T.T Nakabunot si Mdm. ng 3 na magpeperform ngayon at wow, unfortunately, kasama kami ni Bryan sa Unlucky 3 na yun. Di pa naman kami ready.

Tumalikod ako para kausapin siya pero lumayo ako ng onti, buti na lang alam kong nakasandal siya para hindi maulit yung nangyari kahapon. T.T

"Bryan."

"Bakit?"

"Anong kakantahin natin? Hindi tayo ready."

Napaisip kaya ako dun. Baka mamaya bumagsak kami sa Performance Task.

Ay, si Bryan Lim nga pala yung partner ko. Malabong bumagsak kami. Natuwa naman ako dun. ^_______^

"Let's just sing one of my songs."
Natawa naman ako dun bigla tapos bigla siyang nag-"huh" look. Bakit ba? =_=

"Hindi mo ako fan. I don't know your songs."

Mukha atang nahurt siya sa sinabi ko at iniwas niya yung tingin niya sakin. Teka, bakit niya ba yun binibig-deal?

=_____=

"Hey!"
Di pa rin ako pinapansin.

"Bryan naman e. Pansinin mo naman ako."
Wala pa rin.

"Uy..."
Di niya pa rin ako pinapansin. Nakita kong tumingin samin yung iba naming classmates, yung iba natatawa pa. Nakita ko pa yung isang classmate ko na si Steve na nagtaas ng notebook niya.
"LQ?"
Yung nakalagay. Pinentel-pen niya pa talaga. Tae, binibig-deal talaga nilàto. =_=

Nakailang big-deal na ko noh? Di masyadong obvious. |>_>|

"Bryan. Pansinin mo nako. Sige na, kakanta na tayo ng song mo."
Hindi pa rin siya namamansin. Ugh. Ano bang dapat kong gawin?