Ang Boyfriend Kong Artista (40 page)

"Sige, bye. Puntahan ko lang si Mdm. Linares."
Naglalakad nako pero nakasunod pa rin siya sakin.

"Samahan na kita."

"Wag na. Okay lang talaga."

"Ehhhh. Sige naaaaa!"

"Di na nga kailangan eh."

"Sige na."
Ugh. Mapilit naman `to. =______=

"Fine."
Ngumiti naman siya ng parang nanalo ng lollipop sa candy store. =_=

Tahimik lang kami naglakad papuntang faculty. Onti pa lang yung students. Wala pa nga sila Bryan at Eya.

Hindi ko naman talaga gustong magalit kay Eya. Ewan ko ba, nainis lang ako dahil tinago niya- nila ni Bryan, yung relasyon nila. Nakakairita. :| Parang hindi ako bestfriend.

Pero, naisip ko rin, ako yung bestfriend diba? Ako dapat yung dumadamay sa kanila, pero, ewan. Mapride ako e.

=_________=

"Huy. Andito na tayo sa faculty room."
Ang dami kong naiisip. Andito na pala kami. Grabe, di ko man lang napansin.

"Di ko napansin eh."

"Kung ano-ano kasi pinag-iisip mo."

"Sorry ha?!"
I snapped at him. E kasi naman e, ewan. Bad vibes lang talaga ako. Tumahimik lang naman siya nun. I feel bad pero di ko magawa.

Still disturbed about the Bryan-Eya issue. =______=

Inexcuse ko na lang si Mdm. Linares, kaso, grabe, bad news kaagad abot ko.

"Sorry Andie, Puno na kami sa Home Eco, We want you to be in our club, of course, pero hanggang

50 students lang talaga kasi e."
I just nodded and walked away, feeling dejected.

Napapaenglish tuloy ako. >_____<

"Hey."

"Ano?!"
Kasama ko pa pala si Kevin. Hay. Grabe, sa kanya ko tuloy nabubuhos yung inis ko. >_____<

"S-sorry. Badtrip lang kasi."
Nagnod lang siya at sumabay pa rin sakin palakad ng hallway.

Nagbell na kasi e, ang bilis ng time. Kaya ayun, magkatabi lang pala yung classrooms namin kaya okay lang.

"Andie."
Napatingin naman ako sa kanya, nakangiti siya. Uh?

"Bakit?"

"Sa dance club ka na lang sumali. Okay? Don't worry, I'll help you pass the auditions. Kahit bukas na

nakaschedule yung supposedly "audition" mo."
Yun naman pala e. Wait, what?! O_________-O

"Nakaschedule ako? Paano-- nangyari yun?"
Ngumiti lang siya sakin at pinisil yung ilong ko.

"Alam mo, nakakadalawa ka na. =_="
Tumawa lang siya ng mahina.

"Kasi, gusto ko talagang masali ka sa dance club. Natural, magaling ka sumayaw. We don't want to

waste a talent like you."

"Nang-aasar ka ba?"
Hindi nga ako nakapasa dun sa unang auditions e, tss. Magaling na dancer pa talaga. T.T

"Bolero lang talaga ako."
Pinalo ko siya ng mahina pero natawa lang siya. Natawa rin ako.

Kahit papano, nagiging komportable ako sa kanya. Mabait naman pala siya.

"Bakit mo bàto ginagawa?"
Natanong ko bigla out-of-the blue. Nasa tapat na kami ng classroom ko, wala pa namang teacher kaya nag-uusap pa rin kami.

"Yung alin?"

"Eto, yung pagtulong sakin para makapasok sa club. Kahit ayoko naman talaga."

"No reason. Just wanted to help."

Ano siya, Boy scout?

"Ganun?"

"Oo. Wag ka na ngang mag-isip ng ibang dahilan."
Ginulo lang niya yung buhok ko. Tss.

"Oo na. Sige na, pasok ka na sa classroom niyo."
Ngumiti lang siya pero bago siya umalis. Niyakap niya ako.

Mabilis lang pero nakakagulat, syempre. O.O

Bakit niya ako niyakap, diba? Ano ako, teddybear?

"Kung tatanungin mo ako kung bakit kita binigyan ng hug, wala lang. Feeling ko kasi kailangan mo

e."
Nagbbye siya at tumalikod na pero nahawakan ko yung braso niya.

"Uh. Bakit?"
Di ko alam kung bakit ko yun ginawa. Ugh. Ano bang nangyayari sakin. Matanong na nga lang siya.

"Handa ka ba talagang pumasok sa buhay ko?"

Ngumiti lang siya at sinabing...

"Bahala na si Batman."
Saka pumasok ng classroom nila.

Grabe, ang ganda ng tanong ko, ganyan sagot niya. Nakakairita ah. Sarap pektusan. =____________=

28.

Eya's POV

Pagkagising ko, naalala kong katabi ko pala si Bryan.

"B-bryan?"
Wala na siya sa tabi ko. Baka bumaba na.

Ay, bakit ako na-sad bigla? Weird.

Nag-ayos ako ng onti saka bumaba. Pagkababa ko, sa may hagdanan pa lang, may naamoy akong mabango! ^-------^

"Ang bango naman--Ay palaka ka!"
Bigla na lang kasing sumulpot si Bryan sa harapan ko e. Ang weird, parang kabute lang. T.T

"Good morning Eya!"

"Anong good sa morning? Ikaw kaagad nakita ko."
Bigla siyang sumimangot.

"Ganda ganda ng gising ko, babadtripin mo. Nagluto pa nga ako para makakain ka ng maayos eh!

=_="
Kaya pala mabango! ^_^

Nagsorry ako sa kanya at nagpuppy-eyes.

"Penge breakfast. Please?"
Tumawa lang siya at ginulo yung buhok ko.

"Opo Maam. HAHA. Sige umupo ka na. American Breakfast niluluto ko."

Umupo nga ako at pinagmamasdan si Bryan habang nagluluto. Ang cool naman niya. Pinagluluto ako ng artista? Ang haba ng hair ko. Chos.

Lalaki, marunong magluto? Wow. He's really different.

DALHIN NA SIYA SA MENTAL!
HAHAHA. Kakaiba eh. Corny ko tae. E gutom kasi ako

(

Maya-maya, hinain niya na yung american breakfast na gawa niya. Well, fried rice, hotdog, egg and bacon lang naman yung ulam pero gutom na gutom na ako, kaya ko na siguro siyang ubusin sa titig ko lang.
*drools*

"Let's eat?"

"Pray muna tayo."
Nagnod lang siya at nag-pray na nga kami.

After that, chibugan na!

*nomnomnomnomnom*

*nomnomnomnomnom*

*nomnomnomnomnom*

*okay, napaka-oa na ni miss author >______<*

"Ang sarap ng breakfast! Thank you Bryan."
Magiging mabait ako sa kanya dahil syempre, ang sarap ng luto niya eh!

"Plano mo bang maging chef?"

"Nah. Don't want that for a profession."
Napa-nod na lang ako. Okay. Whatever.

Bakit ba ako nagiging curious sa buhay niya? Na naman? Lels. Eh syempre. G-girlfriend niya ako diba? Ay tokwa.

Ewan. =_=

"Eh bat ka nagluto--"

"Thank you gift ko lang yun sayo for letting me stay here."
Nagsmile na lang ako at nagthumbs-up sa kanya.

*riiing, riiing*

"Wait lang."
Pumunta ako sa may sala at kinuha yung telephone handler. Kainis, kumakain pa ako eh. >.< Sinagot ko yung phone at boses ni Desi ang sumalubong sakin.

"ATEEEEE!"

"Tokwa naman oh. Sakit sa eardrums Desi! Ano na naman ba?"

"Chill. Didiretso nako sa school ha? Sasabay na lang ako sa bestfriend ko. Pahatid ka na lang sa

papables mo. Nagdala naman ako ng extra uniform kagabi kasi."
Chineck ko yung orasan namin, 6:45 na pala ng umaga. 7:30 klase kaya mas mabuting sumabay na nga lang siya para di hassle.

"Sige. Okay lang."

"Thanks Ate! Ay, wait!"
Bababa ko na sana yung phone eh. -_______-