Ang Boyfriend Kong Artista (45 page)

"Well, It's just an accident. Really. We're fighting over something and she slipped, I just saved her,
that's why we're on that awkward position."
Tinignan niya lang ako at pinisil yung kamay ko. Nagsmile lang ako sa kanya.

"So, this question is for the both of you. What's your term of endearment?"
Oh geez, not again. T.T

"I call her wifey. She calls me hubby."
Sabay pisil sa kamay ko. Nag-aww na naman yung press at ibang tao.

"Oh wait, my Wifey is blushing."
Pinalo ko ng mahina si Bryan at tumawa lang lahat ng press.

Sige na, siya na charming. =____=

"Last question is for Ms. Eya. We know that you recently broke up with a boy named Errick. Did you

just used Bryan so that you can move on?"
What the fvck is that? Paano nila nakilala si Errick. Ugh.

"No. I moved on before I even liked Bryan, Errick is a part of my past now."
Nagulat ako, kasi ang totoo ng pagkasabi ko eh Nakamove-on na talaga ako.

Proud ako hehe. ^____^

Pumunta si Tita K sa may mic.
"Well, that's all. Thank you for coming everyone."
Tumayo na kami at nakipagshake-hands sa ibang press. Maraming nagsabi na ang ganda ko daw ngayon, hihi. Sige na ako na yung

natutuwa. Flattered masyado. :">

Pagkatapos ng interview, niyakap ako ni Bryan. Ulit? Haha.

"Good job, Eya."

"Good job too, Bryan. Although ampangit ko mag-english."
>_<

"Hindi ah. You did well."
Nagsmile na lang ako.

Hinatid niya ako sa bahay ko pagkatapos namin umalis dun sa interview place, nakipagkwentuhan lang siya samin ni Desi tapos nung mag-9pm na, umalis na siya. Pero syempre dito na siya sa bahay kumain.

----------------------------

"Ate, bagay talaga kayo ni Bryan."
Kinurot ko lang siya sa tagiliran.

"Sus. Matulog ka na nga."

"Pero ate, he makes you happy. Nakamove-on ka na naman talaga diba?"

Medyo matagal bago ako sumagot. Napabuntong-hininga na lang ako.

"Yup. Thanks to him. Sige na, tulog na."

"Ikaw rin. Matulog ka na. Magsisimba pa tayo bukas. Atsaka, makikipagchat daw satin si Mama

bukas. 4 months na lang daw siya dun kela Tita sa Europe eh."

Um-oo na lang ako at pumunta na sa kwarto ko.

Nakita kong nagtext siya ng "goodnight." Biglang tumibok bigla yung puso ko.

Wag niyong sabihing nagugustuhan ko na si Bryan? O______O No, that's not it. Almost a month pa lang kaming

magkakilala e. That's not possible.

Gusto ko lang talaga siyang kasama. He is really a good friend. Nababawasan rin ang stress ko dahil sa kanya.

Natulog akong may ngiti sa labi ko.

33.

Eya's POV

"What? Bakit? Iiwan mo ko?"
I can't believe Bryan talaga. =_________= Kausap ko siya sa phone ngayon.

Akala ko kasi susunduin niya ako kaya naghintay ako dito sa bahay.

"Eya. It's just two weeks. Besides, clear na naman tayo sa media. That's not a problem."

"Eeeeh. Kasi..."
Iiwanan niya ako for two whole weeks? Kaya ko naman yun. Kaso, ewan ko ba. Naiinis lang ako.

"May shooting nga ako for 1 music video. And sa Japan yung place."

*sigh*

"May magagawa ba ako?"
Tumawa lang siya sa kabilang linya.

"You know, Eya. I'm starting to think na mamimiss mo ako kapag nawala ako. Kahit 2 weeks lang

yun."

"HOY. HINDI HA. ASA!

De joke lang. Mamimiss ko nga siya. >____< E kasi, siya yung lagi kong kasama diba? Atsaka, di pa rin naman kami bati ni Andie e. Wala akong kasama sa school.

Ayoko lang na walang kasama. Seriously. Feeling ko mababaliw ako. >_<

*sigh*

"Sige. Ingat ka ha? Wag kang lalandi dyan. Mamaya mascandal na naman, ako mapahamak."
Tumawa na naman siya sa kabilang linya.

Nasabi ko ba yun?

"Eya. Hindi ako mambababae. Alam mo, you seriously sounded like you're my wife. Wag kang mag-

aalala. Sayo nga lang ako. Hanggang 3 months."

"Che! Hindi yun noh. Sa tingin mo, gusto kita? Ayoko lang na magkagulo noh!"
Ugh.

"Wala naman akong sinabi na gusto mo ako ha?"
Double ugh. =____= Bakit ba ganito ako maka-react? High ata ako e. Paano kasi, may Math quiz kami ngayon. Papaturo sana ako sa kanya e. :|

"Ingat ka. Call me kung babalik ka na. Ikaw sisisihin ko kapag bumagsak ako sa Math."
Tumawa lang siya ulit.

"Yeah, yeah. I know. Ihahanda ko na sarili ko. So, bye! Sorry di kita nasundo."

"Okay lang yun. Ingat ka. Uhm. Bryan?"

"Yes?"

"Pwede favor?"

"Sure. Anything. Ano yun?"

Nakakahiya sabihin. Pero gusto ko kasi ng...

"Pasalubong ko ha? Sushi! California Maki! Okay?"
Tumawa lang siya ulit at nagpaalam na.

"Bye."

"Bye, Eya. Take care."

Pagkatapos kong i-end yung call, lumabas na ko ng bahay. Papasok na nga ako. 6:30am na. Buti at maaga akong

nagising. Wala na naman akong kasabay. Si Desi, pumasok ng maaga.

"Bye, Eya. Take care."

"Bye, Eya. Take care."

"Bye, Eya. Take care."

"Bye, Eya. Take care."

Haynako. Na-LSS naman ako sa take care niya. Nakakamiss kaagad siya. Wala akong mabatukan eh.

Paglabas ko ng gate, nagulat ako sa nakita ko.

Si Andie, naghihintay. Sa akin?

"Andie, anong ginagawa mo dito?"
Lumapit siya sakin at bigla akong niyakap.

"B-bes, *sniff* sorry! S-sorry for being a *sniff* biiiitch. H-hindi ko sinasadya na magalit sayo. *sniff*

alam ko naman *sniff* na hindi mo kasalanan eh. *sniff* nagmahal ka lang.*sniff* s-sorry!"
Naiyak na tuloy ako. Ano ba kasing nangyayari kay Andie?

"Okay lang yun. Ano ka ba? Pinaiyak mo tuloy ako."
Yakap-yakap ko pa rin siya. Namiss ko talaga si Andie, namiss ko bestfriend ko.

"Ang drama natin *sniff* sorry ha?"
Binitawan niya ako bigla. Pero ngumiti siya.

"Namiss kita. Namiss ko bestfriend ko."

"Drama mo talaga. Namiss kita, syempre."

"Para tayong tanga noh? Nag-away tayo dahil sa isang lalaki."
Ngumiti lang ako ng sincere sa kanya saka siya binatukan.

"Ikaw naman kasi eh."
Tumawa lang siya at binatukan rin ako.

"Oops! Ganti lang."

"Lika na nga. Pasok na tayo."
Nagpunas na kami ng luha namin at sabay naglakad papuntang school.

"Bat di mo kasama si Bryan?"

"Wala siya in two weeks eh. May shooting daw ng music video. Sa Japan."

"Ah. Naks naman."
Tumahimik naman kami after that. Pero yung, komportableng silence ah. Hindi awkward.

"Bes..."

"Oh?"

"Wag mong sasaktan si Bryan ha? Lagot ka sakin."
Bigla naman akong natigilan nun. Di pala alam ni Andie na nagpapanggap lang kami. Di ko muna sa kanya sasabihin, baka magalit na naman siya.

"Bakit? Anong gagawin mo sakin kapag nasaktan ko siya?"

Tumawa naman siya bigla.
"Eto naman. Nagjojoke lang ako. Wag mo lang siya saktan. At sana hindi ka

niya saktan. Kasi, looking at you two, bagay talaga kayo."

Bagay kami? Tao kaya kami. T.T K. Corny ko lang.

"Nagjojoke ka ba?"
Inakbayan lang ako ni Andie.

"Hindi. Siya nga kumausap sakin kahapon eh."
What? Nag-usap sila?

"Anong pinag-usapan niyo?"

"Wala. Sinabi niya sakin na wala siyang nararamdaman sakin."

"Sinabi niya yun?!"
Ang harsh naman ni Bryan. =_=

"Yes. Pero in a nice way, umamin muna ako sa kanya."

"Umamin ka?!"

"Paulit-ulit? Oo nga. Pero nung pagkasabi ko nun sa kanya, binawi ko kaagad. Hindi ko na pala siya

gusto. Naobsess lang ako sa kanya that time na close tayong lahat. Seriously, sinong hindi bibigay sa

kanya? Sa
kagwapuhan
niya?"
Okay, pwedeng sumukha? Eeerrr. =_=

"Tapos? Anong sabi niya?"

"Yun nga, hindi niya ko gusto. Gusto niya lang na sana bumalik tayong dalawa - kahit tayong tatlo, sa

pagiging magkaibigan. He is really a good person."

"So, anong nangyari pagkatapos?"